Ogen.
Voor de ingreep.
Eindelijk was het gisteren zover! Het cadeau, dat ik van mijn eega heb gekregen, een ooglift, is uitgevoerd!
Toen ik in de stoel lag en de eerste prikjes kreeg, 4 per ooglid, was het even een beetje pijnlijk, maar al snel voelde ik niets meer en ging de dokter, gezellig babbelend, zijn gang.
Een rare gewaarwording, je voelt en ziet niets, hoort alleen maar: 'knip,knip.'
Voor je het weet, gaat het hechten beginnen en zijn de bovenste oogleden gelift, zoals dat heet.
Wat pleisters erop, dan een half uurtje wachten om te zien of er geen bloedingen onstaan en daarna mocht ik naar huis.
15 min.na de ingreep
ik kreeg zalf in mijn ogen tegen het uitdrogen, dat is erger dan de hele ingreep!
Alles werd wazig, het leek of ik in een zeer dikke mist liep.
De terugreis was voor, mij, die dus op dit moment zeer slechtziend was, een enge belevenis!
Niet kunnen zien waar je bent, alleen maar snelle schaduwen langs je heen zien schieten, brrrrr! Natuurlijk reed ik niet zelf, da's logisch.
ik heb een gelkoelbril meegekregen om wat verlichting te geven bij zwellingen.
De eerste nacht slaapt wat vervelend, ik moet vrij rechtop blijven zitten, dat slaapt niet echt lekker, Maar het hoort er nu eenmaal bij.
Vanochtend kijk ik in de spiegel en zie dat alles wat opgezet is.. Niet al te erg blauw, dat valt mee! Dus ga ik snel wat koelen met de bril. Geen pijn, dat is fijn!
Volgende dag, 10 u.
De hele dag blijf ik binnen, het neemt toch meer energie weg dan ik dacht en ik doe rustig aan. Af en toe wat koelen, verder doe ik weinig. Het moet nu gaan genezen.
Het wazige is nu weg en ik kan weer goed zien, geen pijn, alleen een wat trekkerig gevoel rond mijn ogen.
17 u.
Vanavond dus maar weer rechtop slapen en zien hoe ik er morgen uitzie!
Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten