Het doppenlaken.
1 Het begin.
‘Hallo rosa,
Onlangs heb ik 10 minuten moeten wachten omdat jij je telefoon niet kon vinden. Ik zei tegen je: dat is 600.
En dat zijn 600 doppen (zag op FetLife dat je er genoeg hebt) die je voor 13 mei op een laken mag plakken met de scherpe kant natuurlijk naar boven.
Ik zou niet willen dat je slecht slaapt de 13e omdat je geen goed laken hebt.’
kus en knuf Deeva
‘600 doppen plakken op een laken’, zo luidt de opdracht die u me geeft!
‘Wat een klus!’ denk ik meteen.
En dat alleen omdat ik een avond mijn telefoon vergeten heb en daardoor niet bereikbaar was voor u.
Ik dacht nog wel, dat u mij dit had vergeven, overmacht immers, niet express gedaan toch? Niet dus!
U sprak wel over:’ 600’, maar u ging er verder niet op in. Ik blij!!
Dacht dat u ook verder er niet op zou doorgaan! Domme gedachte!
Maar nee hoor, toen de kans er was, greep u die met beide handen en ik moet nu 600 doppen op een laken plakken.
Maar ik heb er wel de tijd voor en dat is meegenomen! Een voordeel.
Het is een ‘straf’! Of moet ik het anders zien/voelen? Meer als een opdracht? Dat doet leuker aan!
Zo wil ik er wél met plezier aan werken!
Dat maakt echt wél een verschil!
Alleen, een laken is lastig om te vinden..
Geen winkel heeft tegenwoordig meer gewone lakens en ik moet naar het centrum , eerst maar naar V&D, waar ik een gewoon laken zie voor €18, 50.
Pppffffffffffffffff, dat is me toch wel te duur, zeg!
Dan op naar de HEMA, ik ben inmiddels al bij Zeeman, Wibra en ook bij Blokker geweest, dus ik denk bij mezelf:
’Als het hier niet lukt, dan stop ik er voor vandaag mee, dan zoek ik wel wat op internet.’
Na even zoeken in de winkel, vind ik, gelukkig, een heel gewoon laken voor maar €8,00. Zo, dat is tenminste betaalbaar. Dank je wel, HEMA!
Op naar ‘ Multimate’, voor de juiste lijm, want ik heb al eens een doppenkussen gemaakt, waar telkens de doppen nu nog vanaf vallen, dus wil ik wel juiste lijm hebben.
Een aardige jongeman helpt me aan Bison lijm, als ik heb uitgelegd dat ik doppen op een laken moet plakken, hahaha! Hij zal wel denken......
Ik vertel hem verder niets, hij zal wel meer rare vragen krijgen over klusjes. hij vraagt ook niet verder....
Thuis vouw ik het laken uit en bedenk hoe ik moet gaan beginnen.
Enthousiast plak ik meteen een hoek vol..Dat gaat lekker... Ik maak er een foto van en stuur die naar u toe..Deeva, uw subje is begonnen!
2 Een foutje.
‘Hallo rosa,
Je maakt een vliegende start en ik hoop dat de doppen er weer af kunnen.
Het is de bedoeling dat je zo ongeveer over een breedte van een meter en de lengte van 180 cm de doppen gaat verdelen. Precies in het midden.
Dit betekent dus een ruimte tussen de doppen van ongeveer een dop breed.
Kan me voorstellen dat het op je knieën moeilijk gaat. Als je een meter afmeet in het midden kun je het ook op de tafel doen, dat scheelt weer.
Laat je me de kosten even weten zodat ik het terug kan betalen.’
Deeva
In een berichtje terug, vertelt u me wat ik fout heb gedaan: ik had vanuit het midden moeten gaan werken, dat is beter en de ruimte wordt zo ook beter verdeeld.
Inwendig ben ik boos op mezelf, dat ik dit niet zelf heb kunnen bedenken. dus ik naar boven, de doppen eraf gerukt, alles opnieuw bekeken en met de centimeter uitgemeten. Ben ik nu een kleuterjuf of niet? Tssssssssss!!!
Boos op mezelf!
3 Opnieuw beginnen!
Nu gaat het beter, het plakken gaat goed, en het is stevig ook, heb ik bij het verwijderen van die eerste doppen gemerkt. Joepie!!!!!
Deeva, Uw subje werkt aan de opdracht en ik vind het een uitdaging!
Al snel zitten de eerste doppen er weer op:
En nu begin ik er zelfs plezier in te krijgen!
Geweldig! Wat een warm gevoel heb ik hierbij!
Snel zijn er al 200 doppen opgeplakt! Het gaat super!
Leuk werkje om te doen!!! Ik wil doorgaan!
De lijm houdt perfect, dus ik hoef niet op zoek naar andere lijm.
4 Even een korte pauze
Vanwege mijn oog correctie ligt het werk enkele dagen stil, maar al snel pak ik het weer op en worden er in razend tempo nog 200 bijgeplakt!
ik voel me trots, dat ik dit doe. Mijn mannetje heeft er duidelijk ook plezier in als ik tegen hem zeg: ’ ik ga even nog wat doppen plakken boven.’
Deeva, wat een opdracht! ik vind het dus écht leuk!
Het is wel wat zwaar om dat lijmpistool te hanteren,
maar met moed en beleid lukt het prima!
300 doppen! Het gaat goed!!!!!
400 doppen!!!
Het laken heb ik wat opgevouwen om de doppen er nog op te kunnen plakken, maar het zijn er echt al 400!! Ik hou de tel bij!
5 Tellen en plakken.
Ik tel ze toch nog eens na:
Veronderstel dat ik er zomaar 100 zou vergeten!
Dat zou u me niet in dank afnemen, denk ik zo!
Het zijn er echt al 400.
De lijm is nog genoeg, ik hoef niet bij te kopen.
Op Moederdag, als mijn eega met koor een uitvoering in een kerk heeft, maak ik het laken af.
Nog 200 te gaan, doorwerken dus, ik moet én zal het vandaag afhebben!
En wat ik in mijn hoofd heb....
6 Het einde is nabij!!!
Een half uurtje later zitten er 500 doppen op.
Ik leg er telkens 50 tegelijk neer om de tel bij te houden..
Deeva, ik kan het!!! Nog wat later plak ik met een voldaan gevoel de laatste doppen erop!
Het karwei is klaar!!!
Even gaat er door mijn gedachten:
‘Moet ik echt hierop gaan liggen?
Brrrrrrrrrr!
Samen met zoon leg ik het laken netjes op de grond neer,
dan kan alles rustig drogen.
De klus is geklaard! 600 doppen!!!! Wouwwwwwww, ik voel me super!
KLAAR!!!!
Hihihi!
