Een oud dametje
Ik zag laatst in de stad
een heel oud dametje gaan.
Twee volle tassen met boodschappen
die had ze net gedaan.
Moeizaam sjokte ze verder,
de zware tassen sleepten over de grond.
Haar rug was gebogen
ze leek me niet echt gezond.
Telkens moest ze even gaan zitten,
't viel kennelijk voor haar niet mee.
Toch zag ik een lach in haar ogen
en keek ze heel tevree.
'Ja', dacht ik, 'Voor veel mensen
valt het leven soms erg zwaar.'
Je moet er dan ook zelf iets van maken
en zij kreeg dat kennelijk voor elkaar!!
een heel oud dametje gaan.
Twee volle tassen met boodschappen
die had ze net gedaan.
Moeizaam sjokte ze verder,
de zware tassen sleepten over de grond.
Haar rug was gebogen
ze leek me niet echt gezond.
Telkens moest ze even gaan zitten,
't viel kennelijk voor haar niet mee.
Toch zag ik een lach in haar ogen
en keek ze heel tevree.
'Ja', dacht ik, 'Voor veel mensen
valt het leven soms erg zwaar.'
Je moet er dan ook zelf iets van maken
en zij kreeg dat kennelijk voor elkaar!!
Ik neem aan haar een voorbeeld
en hef mijn hoofd naar boven.
Misschien dat ik dan snel
weer in mezelf kan gaan geloven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten