Blije gevoelens(Een elfje!)

 

 

Telefoon!!
Dochter belt:
Zij is gevraagd!
Straks op 19 december:
TROUWERIJ!

 

Impressie VSSM Zwolle

 

14 u. Deur open, we mogen...

Het is nog rustig....

Bekenden begroeten...

 

Wat drinken...
Wat kletsen..

Het wordt drukker...

 

Kijken in de speelzaal..

 

Je hoort het knallen van de zweep
en je ziet iedereen genieten op zijn manier..

 

Hunkeren om er ook te mogen staan...
Wetend dat dat er niet inzit...stuiter, stuiter.

 

Nog even wat kletsen en dan huiswaarts..

 

Blij erbij te mogen horen..
Verdrietig er ook NIET bij te horen..

 

Zo dubbelzinnig..

Over...

 

Zwijgen...
zij wachtte...
Te weinig woorden...
Veel te weinig contact...

UIT!

 

 

Dit is een zg.elfje

Een gedichtje van 11 woordjes:

Elfje (gedicht)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

    

Een elfje is een gedicht(je) van elf woorden, verdeeld over 5 regels.

bloedzwart
mijn hart
in de kast
ik haal het eruit
kopen?

De eerste regel heeft een woord, de tweede twee enz. De vijfde regel heeft weer een woord en bevat een samenvatting van het geheel. Een elfje is dus een woordentellend vers.

Met het schrijven van elfjes worden (jonge) kinderen gestimuleerd gedichten te schrijven en te lezen. En wordt het dus heel veel op scholen gebruikt voor poëzie-lessen.

Nog wat extra uitleg:

• De vorm is: 1 woord; 2 woorden; 3 woorden; 4 woorden en weer 1 woord.

                      

Bijkomende regels:

zin 1: een niet bestaande kleur

zin 2: '... + een woord' of 'een woord + ...'

zin 3: plaatsomschrijving

zin 4: moet een werkwoord in staan

zin 5: krachtige samenvatting en/of clou

• Het aantal lettergrepen is onbelangrijk en speelt absoluut geen rol.
• Vaak hebben het eerste en het laatste woord ofwel een paradoxale betekenis, ofwel heeft het ene veel met het andere te maken. Het is dus moeilijk - maar niet onmogelijk - een elfje te maken dat begint met ‘vreugde’ en eindigt met ‘voetbal’, omdat het ene zo onvatbaar is en het ander materieel, tastbaar.
• Het laatste vers (= dus één woord) is de ‘bom’, waarmee je als het ware zegt: “juist ja!” Je kunt die bom een beetje vergelijken met de ‘chute’ of ‘wending’ in andere dichtvormen.
• Elke regel staat op zichzelf, apart - je mag één of meer zinnen dus per se niet in stukken kappen.
• Door de lengte van de woorden zorgvuldig te kiezen, kan men van het gedicht ook optisch een mooi geheel maken!

Een oud dametje

 

Ik zag laatst in de stad
een heel oud dametje gaan.
Twee volle tassen met boodschappen
die had ze net gedaan.

Moeizaam sjokte ze verder,
de zware tassen sleepten over de grond.
Haar rug was gebogen
ze leek me niet echt gezond.

Telkens moest ze even gaan zitten,
't viel kennelijk voor haar niet mee.
Toch zag ik een lach in haar ogen
en keek ze heel tevree.

'Ja', dacht ik, 'Voor veel mensen
valt het leven soms erg zwaar.'
Je moet er dan ook zelf iets van maken
en zij kreeg dat kennelijk voor elkaar!!

 

Ik neem aan haar een voorbeeld

en hef mijn hoofd naar boven.

Misschien dat ik dan snel

weer in mezelf kan gaan geloven!

 

Het einde

 

Aan alles komt een einde, zo ook aan de D/s relatie die Mr_G. en ik het afgelopen jaar hebben gehad.

Door div. omstandigheden, de afstand is er maar één van, is de relatie langzaam maar zeker minder intensief geworden, en kon ik, mede daardoor, het gevoel er niet meer in vinden.

Dan is het tijd om te stoppen.

Mr_G. en ik zijn als vrienden uit elkaar gegaan. Ik heb, ondanks de korte tijd samen, toch veel van hem mogen leren en ben hem daar dankbaar voor.

Mr_G.: BEDANKT voor alle mooie momenten, die ik samen met U mocht beleven!!!

 

 

Twijfels

 

De vragen in mijn hoofd, die worden telkens meer...
Kan dat nu eens stoppen, het doet me toch zo’n zeer.                                  

De twijfel wordt steeds sterker, ik weet gewoon niet hoe.
Al die keuzes in het leven, het maakt mij oh zo moe!                                 

Mijn gevoel zegt dit en mijn verstand weer dat...
Is er een recept? Want ik ben het helemaal zo zat!

Twijfels over hoe de dingen in mijn leven nu zullen gaan..

zoveel aan mijn hoofd.                                                                                              

Ik kan niet uitleggen wat ik voel,
ik kan het gewoon niet omschrijven.

 Zo'n apart gevoel, dat ik niet snap
of men wel weet, hoe ik me erbij voel!

De weg vooruit loopt dood omdat dromen stukgeslagen liggen,
versplintert in duizend scherven die niet te lijmen zijn.

Vragen zijn onbeantwoord, liggen op iedere hoek te wachten
om de mond dicht te snoeren in verstikkende verwarring

Toch is het een keuze die alleen IK kan maken!

 

Ergotherapie

 

Wie mij kent, weet dat ik een behoorlijke val heb gemaakt, vorig jaar december en

dat mijn arm en schouder het behoorlijk te verduren hebben gehad.

Nog steeds voel ik pijn en nu ben ik in behandeling bij een ergo therapeute in het zhs.

Ik ben de eerste keer goed bekeken, beklopt en bevoeld en er zijn div. bewegingen uitgeprobeerd.

 

 

De één lukt wel, de ander totaal niet.

Maar met oefeningen kan ik misschien wel verbetering verwachten.

 

 

Mijn rechterarm helemaal op tillen naast mijn hoofd zal ook wel nimmer meer gaan lukken, maar ik ben al blij als de pijn vermindert, want geloof me, slapen is nog steeds niet erg fijn, als je steeds wakker wordt van een pijnlijke rechterarm.

 

Maar goed, vandaag was ik de tweede keer bij de ergotherapeute en zij besloot om mijn schouders vast te zetten met tape,

 

 

opdat ik er steeds aan herinnerd word om die in de juiste houding te houden:

 

Schouders naar achteren en borsten vooruit!

 

 

En dus niet zoals dit:

Ik moet dus momenteel mijn schouders gedwongen naar achteren houden,

als dat geen echte SM is, weet ik het niet meer, lol!!

 

Als ik er nu ook nog aan denk om mijn hoofd iets meer rechtop te zetten, i.p.v. te veel naar links te laten 'hangen', word ik vast nog wel eens een mooi rechtop lopende 'dame'.

 

Dit is pas het begin, want ik moet er eerst aan wennen, dinsdag wordt de tape weer wat strakker gezet, ben ik lekker mee!

 

Enfin, voor mijn eigen bestwil, zal ik maar denken!