Al zie ik mijn Meesteres niet elke dag, toch blijf ik wel degelijk, in doen en laten, verbonden met haar.
Als subje probeer ik elke dag zo goed mogelijk aan de wensen/regels van mijn Meesteres te voldoen.
ik kan dat goed combineren in mijn vanillahuwelijk.
Mijn eega heeft, zolang hij er geen last van heeft, weinig problemen met mijn BDSM interesse.
Zo af en toe vertel ik wel over de dingen die ik doe, die ik meemaak, die ik leuk of juist niet prettig vind.
In het begin wilde hij er weinig over horen en liet hij duidelijk blijken geen zin in te hebben om er ook maar iets over te horen.
Naarmate ik er over bleef praten, er heel gewoon over deed, merkte ik , dat hij toch wel ging luisteren, soms er ook op reageerde! Een kleine vooruitgang dus!
Hij ziet nu wel in, dat ik geen vreemd raar mens ben geworden, dat ik niet wegloop met een ander en dat ik nog steeds heel veel van hem hou!
Dat is O/onze afspraak ook, die mijn Meesteres en ik hebben gemaakt: BDSM is leuk, lekker, fijn, heerlijk, maar de
(huwelijk-)partner en ook de kinderen, het gezinsleven gaat voor alles!
Voor O/ons werkt dat prima, we hebben allebei een vanilla huwelijk met begripsvolle partners.
Het werkt eigenlijk alleen goed als de partners er achter staan, ook al is het niet hun voorkeur, wel denk ik dat huwelijken er beter van worden, misschien voel jij dat ook wel. Fijn weekend.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, 12je{F}
Helemaal mee eens. Je moet er wel moeite voor doen, maar daarna werkt het wel!
BeantwoordenVerwijderen